Oct 29, 2017
Catalonië en het referendum van Buma
In de EU is er een regio die op zichzelf wil, onafhankelijk. Ze zijn onderdeel van Spanje en dat zei: ’is niet bespreekbaar’.
Ze gingen niet met elkaar praten en van het een kwam het ander. Die regio hield een referendum, daar werden door Spanje militairen heen gestuurd om het te stoppen. Maar het stopte niet: Catalonië riep de onafhankelijkheid uit en de leiders van die regio werden, door Spanje, afgezet.
Dit is waar we nu zijn.
In Nederland staat in het regeerakkoord dat het raadgevend referendum wordt afgeschaft. De leider van een van de regeerpartijen, Buma, zegt dat de uitkomst van een nog te houden referendum daarmee ook niet relevant meer is.
Spaanse toestanden in Nederland.
Als we hier ook minder met de bevolking praten, omdat we meer referenda vragen, dan groeien we hier ook uit elkaar. Het is slecht gesteld met het vertrouwen in de politiek in Nederland. Rutte-III met Buma voorop verergert dat.
Het conflict in Spanje begon ook klein. In de wet die zelfbestuur van Catalonië regelt werd in 2010 een aanpassing gemaakt waardoor autonomie als natie onmogelijk werd. In Catalonië kwam daarop in 2014 een raadgevend referendum. Dat beviel de regering van Spanje niet maar in plaats van dialoog te zoeken, bleef het onderwerp van onafhankelijkheid onbespreekbaar. De relatie verslechterde verder wat tot de escalatie leidde waar we nu in zitten.
Hoe verder.
Madrid zou de gekozen vertegenwoordiging van Catalonië als volwaardige gesprekspartner om tafel moeten uitnodigen: voor dialoog is het nooit te laat. Madrid vertegenwoordigt als landsregering alle Spanjaarden, ook de Catalanen die zich willen afscheiden. Als je macht hebt, moet je eerste gedragscode zijn dat je bereid bent haar op te geven. Dat is leiderschap dat Spanje kan tonen. Dit geldt ook voor de EU die er op moet staan, dat Spanje het pad van overleg kiest. Praat met je bevolking, neem ze serieus. Durf je eigen positie van macht over die regio bespreekbaar te maken.
Bestuursgrenzen zijn geen muren van woord of steen. Het zijn afspraken die we met elkaar maken in het belang van alle betrokkenen. Als je door oude afspraken niet meer op een lijn zit met elkaar, dan kan je die afspraken herzien en dat doe je door te praten. De uitkomst van zo’n overleg is dat Catalanen zich verbonden blijven voelen met hun regio en met Spanje en de EU.
Het pad van Madrid en de EU.
Zelfbestuur is nu afgeschaft en er zijn nieuwe verkiezingen door Madrid uitgeroepen. Mogen de leiders die de onafhankelijkheid uitriepen er straks aan mee doen? De regio Catalonië is een van de eersten in de EU, maar niet de enige. Wat er daar gebeurt is belangrijk voor de EU. Ik steun ze in hun oproep tot dialoog en erken hun recht op zelfbeschikking. Als het daar uitmondt in meer gevecht, dan gaat dat gevecht ook over subsidiariteit, democratie en zelfbeschikking en dat raakt iedereen in de EU. De inwoners van Catalonië zijn dan het eerste slachtoffer, de minderheid die de onafhankelijkheid niet wilde, nog wel het meest.
— -
Ik maakte er een liedje over, dat staat hier.
Het heet ‘steen, papier, schaar’
